De eerste zondag van de vakantie is goed voor een ouderwetse vlooienmarkt, op het Horsterpark is een groot terrein ingericht met kraampjes. Zoals het een goede vlooienmarkt siert is er van alles te vinden, van boeken tot stofzuigers, je komt het tegen in een van de vele kraampjes.
Bij de ingang zit een vriendelijke blonde dame, voor haar staat een lade met wisselgeld. Ik vraag haar of het een geslaagde dag is geweest, ze kijkt me aan en antwoord bevestigend: “je had eerder moeten komen, toen het erg druk was” zegt ze niet geheel onterecht, het is tegen 16:00 uur als ik een kijkje kom nemen. Een deel van de verkopers is ondertussen begonnen met inpakken, het publiek loopt rustig langs de kraampjes op zoek naar het ene object om aan de collectie toe te voegen, of gewoon uit liefhebberij.
Achter een van de kraampjes staat een man met een accordeon, hij start een vrolijk deuntje in en staakt zijn poging binnen een minuut. Enigszins onwennig staat hij met het instrument in zijn handen en doet een tweede poging, eerlijk gezegd klinkt het goed maar de oudere man staakt lachend zijn spel en legt de accordeon weer naast zich neer. Behalve de twee personen naast hem staat er niemand te luisteren, behalve de fotograaf aan de achterzijde van het terrein.
Als ik een ronde over het terrein loop valt er iets op, bijna ieder kraampje bied een uniek product. Het meeste is gebruikt en komt regelrecht uit een ogenschijnlijk jarenlange verzamelwoede, een enkel kraampje is gevuld met een variëteit aan spullen die waarschijnlijk op menig zolder te vinden is. Kortom, voor elk wat wils.